CELENGANKU

Kober, 1 Mei 2012

Celenganku

Sekethip rong kethip wis  tak gegem

Sabar lan kulina

Eman  yen  dibukak tangan

Mesthi dadi ndadrah

Kabeh dadi polah

bakal ndadekake bubrah

Seperak rong perak mlebu bumbung

Saka kabeh panjangkahku

Saben tabuh wektu

Sithik-sithik anggone nyatu

Awit ya nembe kuwi sing tumuju

Sapa karep ayuh melu

Segelo rong gelo wis tikel dadi sayuta

Mesthi sabar lan temata

Ora gimir karo panggodha

Apa kang dadi panjangkah bakal tumeka

Siji loro wis katon ing mata

Wis ana ing urip kang raharja

APEL

Rikala aku wis  eling ...

Sliramu wus sumanding

Ijo rinasa adem

Abang anggawa gregeting urip

Pahiting urip tinamba ing legimu

Rasa  ati ngelus kulit kang alus

Sengsaya ndadra pangaraping manungsa

Karep akeh  andeduweni

Ora cukup sithik kang dimelik

Ijo lan abangmu  wernaning alam donya

Kang kebak pangisen

Awakmu gawe adem lan marem

Ananging saiki wis musna

Landheping gaman kang kebak angkara manungsa

Wis anggawa sirna.

Kober, September 2011

PEMUT KANGGO ANAKKU

Ngger anakku ….

Yen sun lunga

Elinga..menawa lungamu ora mung nglungani

Ananging kanggo netepi

Isih akeh kang bakal sun enti

                Ngger…

                Aja pupus pangerep-arep ing dunya

                Mesthi akeh kang ngalang-alang

                Pancen dunya akeh lan kebak pengisen

Nanging den elinga…

Menawa sejatine ing dunya ya mung ana  loro

Ana lanang ana wadon

Ana pati ana urip

Ana wengi mesthi mengko bakal

Arep ana esuk kang padhang

Wis ngger anakku

Tansah elinga…

Mesthi bakal mulya.

Kalisalak,  1 Nopember 2010